tag:blogger.com,1999:blog-12923140005890759002024-02-19T06:36:59.280-08:00- Salida de Emergencia -Catársis (across the universe)Psykhéhttp://www.blogger.com/profile/11894198400531692038noreply@blogger.comBlogger25125tag:blogger.com,1999:blog-1292314000589075900.post-30484231697384727132011-01-04T06:18:00.000-08:002011-01-04T06:19:31.960-08:00Tanto tacto al pedo.<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMfKZQjasqGESpxVIRZQCUvKCJQm2Rnwv3Ex0wfhPQUeO0czJlTrjUfYVYfRFuJaSqxmxVUYfHHkg20sOU5Rz8odDqGgMQsk0HcIGpLXuIgQZG_nYqSs8ov8EYiRrYrA3FJ9rvjnTK5jk/s1600/tacto.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMfKZQjasqGESpxVIRZQCUvKCJQm2Rnwv3Ex0wfhPQUeO0czJlTrjUfYVYfRFuJaSqxmxVUYfHHkg20sOU5Rz8odDqGgMQsk0HcIGpLXuIgQZG_nYqSs8ov8EYiRrYrA3FJ9rvjnTK5jk/s320/tacto.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5558335209979202754" border="0" /></a><br /><p>-Pero yo hice todo lo que te gusta. Yo te conozco, sé lo que te gusta. Hice todo por amor, quiero complacerte en todas las cosas que quieras.</p><p> </p><p>-Si, pero... no entendes...Me encantan las flores .Me encantan los jazmines. Me encanta que me miren a los ojos y me digan cosas dulces al oido. Me encantan que me dediquen canciones. Me encanta que me escriban poemas. Me encanta que me sonrian a la mañana, me encanta que me lleven de la mano con orgullo por la calle. Me encantan las historias de amor. Me encanta que me escriban cartas, de esas largas y que dicen muchos adjetivos.. me gusta mucho mas que me las lean. Me encantan los bombones, sobretodo los de fruta. Me encantan las sorpresas. Me encantan los regalos que delatan que hay conocimiento sobre lo que me gusta. Me encantan los abrazos. Me encantan los besos. Me encanta la compania. Me encantan los colores, me encantan las estrellas. Me encanta todo eso. Como Mc.Donalds. Me encanta.</p><p> </p><p>-¿y entonces, cual es el problema?</p><p> </p><p>-Que me encantan las flores............pero no las tuyas. </p>Psykhéhttp://www.blogger.com/profile/11894198400531692038noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1292314000589075900.post-11460808048272028252010-09-23T07:16:00.000-07:002010-09-23T07:18:25.348-07:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEis-FiBXLWkTW7aO4aXWqsIqs4GbRohIlpFvE2muKheSqC_pLaX5RmpaQFdVsnkZ9eWXGe79x5y4VrosQIHNO8GekIwNOMcUtKbN0FhMdt1TuZciZQXJAFoiePCrorFiOThCsPY3VurybM/s1600/mere.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 320px; height: 390px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEis-FiBXLWkTW7aO4aXWqsIqs4GbRohIlpFvE2muKheSqC_pLaX5RmpaQFdVsnkZ9eWXGe79x5y4VrosQIHNO8GekIwNOMcUtKbN0FhMdt1TuZciZQXJAFoiePCrorFiOThCsPY3VurybM/s320/mere.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5520113074149355106" border="0" /></a><br /><p>Si antes caminaba con una seguridad, <strong>hoy ya no la tengo.</strong></p><p>Miraba al centro y caminaba con pasos fuertes y cortos,</p><p>siempre fui petiza. Llevaba un morral lleno de papeles y con</p><p><strong>olor a perfume</strong>. Los ojos centrados en el camino.</p><p>El colectivo repleto de gente y mi voz callada,</p><p>como si <strong>me</strong> la hubieran callado.Todo depende de donde lo mires,</p><p>porque mis papeles no estaban mudos, se escribían cuasi solos y cada vez era mas fácil.</p><p>El negro y los grises me vestían cotidianamente,</p><p>y obviamente, nunca faltaban mis botas bajas, que a veces</p><p>me sacaban ampollas, sobretodo cuando las usaba sin medias.</p><p>Las quejas siempre sobraban, el recreo era muy corto para</p><p>comerme una medialuna de jamón y queso, o para escuchar cinco temas</p><p>de Paez. <strong>Pero sabia lo que estaba haciendo</strong>, sabía a donde miraba, a donde iba.</p><p> </p><p>Hoy todo es muy diferente. Bien dije: <em>"Si antes caminaba con una seguridad, </em></p><p><em>(con ESA seguridad) hoy no la tengo". </em></p><p>Hoy miro al horizonte. Con pasos lentos y suaves. Hoy nadie me apura.</p><p>Llevo mi morral de disco de vinilo verde con <strong>olor a jazmín</strong>... hoy sí se el</p><p>olor de mi perfume. Mis ojos ya no están centrados en el camino,</p><p>van divagando a través de imágenes que veo en el paisaje que recorro,</p><p>mi voz está mas suelta que nunca.</p><p>Eso si, mis papeles ya no estan repletos de palabras, ya no se escriben solos...</p><p>porque cada vez me cuesta más escribirlos. Mis papeles están vacíos, pero mi</p><p>cabeza esta repleta de ideas sueltas, de imágenes preciosas, de momentos</p><p>inolvidables. Los grises fueron remplazados por mi vestido de cinco colores,</p><p>rojo, rosa, amarillo, azul y verde. Y mis zapatillas amortiguan la caída cómoda</p><p>de mis pasos al "son" de mi Jason Mraz de fondo. El recreo ya no me parece</p><p>corto, me puedo comer todas las medialunas que quiero y escucho discos enteros</p><p>de Paez. Pero no, <strong>esta vez no sé donde voy y no,</strong> el recreo no me parece muy</p><p>corto, <strong>lo que me parece muy corta es la vida</strong>, para todos los cds que me falta escuchar,</p><p>para todas las calles que quiero recorrer, para todos los colectivos que me quiero tomar...</p><p>pero sobretodo para todas las cosas que quiero <strong>vivir.</strong></p><p> </p><p>Entre todas esas ideas sueltas, tengo una bastante resplandecente.</p><p>Ya no me importa a donde voy. Me importan las intenciones que tengo.</p><p>Como bien decia el gran maestro: <em>"La felicidad es el fin último de todos los hombres"</em></p><p>y mis intenciones pretenden garantizarme eso.</p><p>Mi intención es <strong>ser feliz</strong>, y normalmente preguntaria ¿Está mal?</p><p>Pero dentro de todo lo insegura, susceptible y pelotuda que soy...</p><p>Si hay algo de lo que estoy SEGURA es de que por primera vez en la vida</p><p>estoy haciendo las cosas bien. <strong>Because this is the first time I feel alive!</strong></p>Psykhéhttp://www.blogger.com/profile/11894198400531692038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1292314000589075900.post-16997635200427514872010-03-15T06:49:00.000-07:002010-03-15T06:51:24.307-07:00Exceso<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpHTJ1T3iYwNgED4RmafCw_Jxlhk0z3kkMiUmPDAiCCE9SmA0xuvFTuxUZ8xNxcAvad-wzUMRhKcUwcPoZoh2Olgca6hXRJAgQi1Opn665Xx5S3-tHbsWCbfJ6N9_Ncc_Un7EJO3BMTQ8/s1600-h/100320102519.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpHTJ1T3iYwNgED4RmafCw_Jxlhk0z3kkMiUmPDAiCCE9SmA0xuvFTuxUZ8xNxcAvad-wzUMRhKcUwcPoZoh2Olgca6hXRJAgQi1Opn665Xx5S3-tHbsWCbfJ6N9_Ncc_Un7EJO3BMTQ8/s320/100320102519.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5448857816618470786" border="0" /></a><br /><big>El frío ya no me agobia. La brisa del pasado intenta sacudirme por el lado izquierdo, pero <b>choca</b> contra el brillo de mis ojos y comienza a caer despacio, resbala por mi hombro y desciende hacia mi brazo para llegar a la punta de mis dedos, que audaces, saben como tambalear la mano para que caiga al suelo y sea pisada por mis pasos (que van a la velocidad de la luz, dejando atrás el silencio absurdo.) No es que <u>no quiera</u> recordar, es que el brillo me encandila, y construye un aura alrededor de mi cuerpo que no puede ser corrompida por el pasado.<br />El destello me protege, me hace fuerte.<br />Me detengo frente a una línea recta que inevitablemente me lleva hacia <b>VOS</b>.<br />Bajo la vista lentamente y mis piernas tiemblan. Tal vez sea el miedo o el cansancio que causo el camino recorrido. Tal vez mis piernas acostumbraban llevar una fuerza que <u>ya no cargo</u> y se sienten aliviadas, se dejan caer. O tal vez simplemente permanezcan inquietas al verte en el camino, en <b>MI</b> camino, y ansíen salir corriendo a <u>buscarte.</u><br />Sublimando el temblor, logro mantenerme de pie, y giro mi cabeza hacia atrás. No es que no vea el camino, pero permanece nublado, como si hoy no trajera las lentes. De pronto una imagen se aleja en la niebla, la observo, y la dejo ir, simplemente <u>no quiero revivirla.</u> Siento paz dentro de mí, como si hubiera escapado de la oscuridad y vuelvo mi cabeza hacia el frente.<br />Todavía veo tu sonrisa en silencio, y mis ojos siguen brillando con el mismo fulgor desde el primer momento en que te vi. De pronto tus dedos tocan los míos y suavemente toman mi mano transpirada de tanto <b>HUIR</b>. Contribuís una pequeña porción de fuerza, y tus brazos me despegan del suelo para dar el primer paso, y continuar el camino. Sendero lejano, <b>brillante</b>, recto e intenso, el fuego de <b>mi alma</b> <u>me protege</u> y si se nubla de nuevo <b>que más da, yo <u>no suelto</u> <b>TU</b> mano.</b><br /><br /><b>Psykhe-<br /></b><br /><br /><i>(Exceso de obstinación, de miedo, de comparación, de <u>suma</u>, de imágenes, pero sobretodo de <b>AMOR</b> y por dios, me encanta)</i></big>Psykhéhttp://www.blogger.com/profile/11894198400531692038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1292314000589075900.post-80643048262381177692010-03-01T09:53:00.000-08:002010-03-01T09:55:07.212-08:00I.D.E.<big> Es increíble </big><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjqQhTIGQt3hBIrmXnXHmlCcZ_1aRI9MvD4cIRZDDhuxCWVG60V0qCYPBnauIfIAhbHlQTXhmqdoQfKkJ2gVl7jp0HMljqbNkcs8XYraz9ykP3d-xAak3z2I-rEuaJUEbQmD5ivFh3QU8/s1600-h/sososooss.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 180px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjqQhTIGQt3hBIrmXnXHmlCcZ_1aRI9MvD4cIRZDDhuxCWVG60V0qCYPBnauIfIAhbHlQTXhmqdoQfKkJ2gVl7jp0HMljqbNkcs8XYraz9ykP3d-xAak3z2I-rEuaJUEbQmD5ivFh3QU8/s320/sososooss.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5443725221087761986" border="0" /></a><big>c</big><big><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_0">omo</span> el tiempo puede detenerse.<br />Las horas no pasan bajo el techo de tu casa,<br />el tiempo no se sien</big><big>te en lo profundo de tus ojos.<br />Me quedé estancada en tu <b>sonrisa</b> al despertarme,<br />y no puedo despegarme de ella, no puedo despegarme <u>de VOS</u>.<br />Me trabé en el silencio de anoche, mientras<br />mi melodía se escapaba por la ventana de tu balcón<br />vacío, pero vos lo llenabas, con tu silencio.(Como llenas mi alma de colores con las palabras<br />sublimes que escapan de tu boca como mariposas<br />que vienen para</big><big> <u>quedarse.</u>)<br />Me paro un segundo en el medio del patio y siento<br />tu presencia si</big><big>n tenerte, siento tus besos <b>amarrándome</b><br />y me rozo los labios con la punta de los dedos, porque te<br />busco, desesperada, estallando en el fondo de mi alma,<br />como habiendo perdido algo, que tengo, pero no está.<br /><b>I</b><span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_1">ncongruente</span> <b>d</b><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_2">ependencia</span> <b>e</b><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_3">mocional</span>... <b>TE extraño.</b></big>Psykhéhttp://www.blogger.com/profile/11894198400531692038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1292314000589075900.post-18098419273646452222010-03-01T09:52:00.000-08:002010-03-01T09:53:13.527-08:00Espero/ Esperas/ Espera/ Esperamos/ Esperéis/ Esperan.<div><big>Te espero <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_0">fervientemente</span>.<br />Como si la taza siguiera en el mismo lugar donde la pusiste.<br />Como si el cielo se hubiera detenido en tu sonrisa enorme y<br />tus ojos a media asta. Te espero así, intacta, inamovible.<br />Con las mismas sandalias, las mismas manos despintadas<br />y la misma <b>certeza</b> que ayer.<br />Te espero como si esperar me fascinara,<br /> esperarte no es lo mismo que cualquier espera...<br />es una espera deliciosa (porque <b>TE</b> espero).<br />Como si la aguja no se hubiese movido, ni la cama armado,<br />ni el micro ido. Como si me hubiera quedado<br /> inmóvil antes que tus pies <i>(solo)</i> fueran huellas.<br />Con la misma risa inocente y el mismo parpadear desde hace años.<br />Con el corazón en la aorta <u>(a punto de estallar)</u>, con dos manos <u>nerviosas</u>,<br />una boca <u>ansiosa</u> y tu recuerdo en la frente.<br /><i>Tu nombre trabado en la boca, dos ojos vidriosos,<br />un cuerpo que entre tanto y tanto se me escapa, y un<br />alma que sabe que la espera es dulce y sincera y no lo deja ir a buscarte.</i><br />Te espero en silencio, y no voy a corromperlo con tu llegada.<br />Creo que esta sola <b>imagen</b> basta y el sentimiento me rebalsa por los ojos hasta <u><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_1">inundarme</span>.</u><br /></big><br /><br /><br /><br /><b><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_2">Psykhé</span>.</b></div>Psykhéhttp://www.blogger.com/profile/11894198400531692038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1292314000589075900.post-43961315807244535942010-03-01T09:51:00.000-08:002010-03-01T09:52:20.521-08:00Under Pressure<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCOKQO2CVvXR0DhKPHvIDZFvVc1qnNRShIHDoYSRiweR0uKPWRehjTC_dh-NMAzdK4CQqX3Fn8pbHvG1HA5NwdIX3RKqD6sgjAA5AYlDCGnVBXQ1V17-eXiIDA1BU54bFxzRaFqtKz7Hs/s1600-h/gota.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCOKQO2CVvXR0DhKPHvIDZFvVc1qnNRShIHDoYSRiweR0uKPWRehjTC_dh-NMAzdK4CQqX3Fn8pbHvG1HA5NwdIX3RKqD6sgjAA5AYlDCGnVBXQ1V17-eXiIDA1BU54bFxzRaFqtKz7Hs/s320/gota.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5443724551761792370" border="0" /></a><br />Miro el reloj y <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_0">creeme</span> que siento cada movimiento de la aguja segundera<br />en el centro del alma. Me acuerdo de tu voz firme en la luz tenue, soltando<br />palabras tan sublimes que me tiembla todo el cuerpo, pero no importa, debo esperar.<br />Debo atrapar todo lo que quiero gritar, debo amarrarlo.<br />Debo aguantar el aire abajo del agua <u>lo más que pueda.</u><br />Al principio tengo aire de sobra, de repente siento que se acaba<br />y necesito simplemente un sorbo de <b>TU</b> aire, para seguir aguantando.<br />A veces siento que no alcanzo y me empieza a entrar agua en el pecho,<br />pero de pronto <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_1">apareces</span> y tu sorbo soluciona todo. La dificultad comenzará<br />cuando no escuches mi grito desesperado de ayuda y el agua entre en mí<br />hasta ahogarme, <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_2">inevitablemente</span> ya no voy a <u>poder</u> esperarte.<br />Al principio tu sorbo llegaba perfecto, y tenía aire de sobra.<br />Ahora llegas justo a tiempo, cuando el agua invade y quiere empezar<br />a <b>separarme</b> de la espera.<br />Apenas me sumerjo en el agua, siento que debo esperarte,<br />después de un rato, algunas voces invaden mis pensamientos firmes de espera<br />y siento que está mal <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_3">arriezgar</span> mi vida abajo del agua por un sorbo de <b>aire confundido,</b><br />que no sabe si viene, si <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_4">va</span>, si llega a tiempo...<br />Cuando el aire se me acaba, <b>mantengo</b> el pensamiento latente,<br />la espera vale la pena, mi corazón siente que me vas a sacar del agua para <u>darme un respiro.</u><br /><b>Y en ese momento, ya no son sorbos, no, en ese momento es respirar.. <u>y por dios,</u><br />ojalá mi convicción tenga razón y me rescates.</b><br /><br /><br /><b><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_5">Psykhé</span></b>Psykhéhttp://www.blogger.com/profile/11894198400531692038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1292314000589075900.post-79530863906693141562010-03-01T09:49:00.000-08:002010-03-01T09:50:48.559-08:00¿Para dónde corrés?Si me voy, me llevo tu sonrisa entre la ropa y <a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXOTi6HRHALyxKfNQCs6z-wCuHG-78edBlT9T_pzy0snmTFCPa6G_FaIboFnq_7k0fYU9-12M6R-n1um42lVkULW0QFui_paqbogaKOgg-th-p6ZqDfHxUKJAB2D6UVt_5342J0vYHtkA/s1600-h/858.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXOTi6HRHALyxKfNQCs6z-wCuHG-78edBlT9T_pzy0snmTFCPa6G_FaIboFnq_7k0fYU9-12M6R-n1um42lVkULW0QFui_paqbogaKOgg-th-p6ZqDfHxUKJAB2D6UVt_5342J0vYHtkA/s320/858.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5443723963539281794" border="0" /></a><br />los libros de hojas amarillas.<br />Me llevo muchos hombros y muchas manos que nunca me dejaron <b>CAER.</b><br />Me llevo mis <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_0">silencios</span>, mi <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_1">hipocrecía</span>, mi <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_2">egoísmo</span>, mi mediocridad...<br />Me llevo tus ojos marrón oscuro <b>taladrando</b> mi cabeza,<br />me llevo tu cama revuelta y tus silencios a medias.<br />Me llevo <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_3">the</span> <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_4">beatles</span> en el cassette del <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_5">walkman</span>,<br />y <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_6">queen</span> en la sangre, un micrófono que grita que <b>te quiero</b><br />y un <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_7">audífono</span> que solo deja que <u>YO</u> lo escuche.<br />Me llevo sus palabras, sus inventos, sus momentos,<br />unos tragos compartidos, unos temas bailados y tantas alegrías.<br />Me llevo los <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_8">posters</span>, y el peluche del sapo,<br />muchos papeles que hago y deshago para ir tirando a <b>pleno</b> vuelo.<br />Me llevo mi voluntad de cambiarme, de entenderme, de irme.<br />Me llevo las fotos del verano pasado, y las de este año nuevo<br />como una presentación de <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_9">power</span> <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_10">point</span>.<br />Me llevo mi cuerpo que <big>te</big> transpira a cada paso,<br />un par de lágrimas escurridizas sin objeto ni sentido,<br />unos besos no dados, una canción no escuchada,<br />me llevo un <b>te amo</b> en la punta de los labios y unas<br />manos que solo anhelan cuidarte.<br />Me llevo y los llevo conmigo.<br />Me llevo y <b>TE</b> llevo conmigo.<br /><br /><br /><b><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_11">Psykhé</span>-</b>Psykhéhttp://www.blogger.com/profile/11894198400531692038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1292314000589075900.post-2155344437032686522010-03-01T09:42:00.000-08:002010-03-01T09:46:57.716-08:00Tengo/Tienes/Tiene/Tenemos/Teneis/Tienen<big>¡Te tengo!, un segundo, ¿Te tengo?. </big><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfcJWsLga8D_Q-hFxl9dCzNtnTplhIusiUroHxTllG2y4A4c8QQY3S2Fj3_OzHw7ncDhE_grIY8HnWqL_-DEJ6e2DFNlLd3F7Jr4LXdPg6vk7Q7x-mmN0KGp66HrcZqpmFj8vqmsjrRXY/s1600-h/sop.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfcJWsLga8D_Q-hFxl9dCzNtnTplhIusiUroHxTllG2y4A4c8QQY3S2Fj3_OzHw7ncDhE_grIY8HnWqL_-DEJ6e2DFNlLd3F7Jr4LXdPg6vk7Q7x-mmN0KGp66HrcZqpmFj8vqmsjrRXY/s320/sop.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5443723030618348994" border="0" /></a><br /><big>Me detengo ahí.</big><br /><big>Si tenerte implica que tus ojos me miren la cara empapada<br />de tanto <b>amarte</b>, y que se queden paralizados contemplando<br />ese momento, o que tu piel no pueda resistirse al cosquilleo que<br />produce mi cuerpo cada vez que roza el tuyo, entonces <b>sí</b>, te tengo.<br />Ahora bien, tal vez tenerte implica encarcelarte en los limites<br />de mis muros, y no dejarte salir hasta que decida no tenerte,</big><br /><big>o confiscar tus libertades al punto de que mi paranoia te resulte<br />inadmisible, o obligarte a cambiar por mí, por mis miedos, por mis<br />inseguridades, entonces no te tengo <i>(ni te tendré, porque sí</i></big><br /><big><i>fuera así, prefiero no tenerte, quiero tenerte, no que seas de mi posesión)</i><br />Yo no sé si te tengo, sólo sé que tus manos me amarran sin ahogarme,<br />que tu boca me imanta sin adherirme, que mi cuerpo te pertenece sin<br />atarme, que mi corazón se sonroja sin sofocarse, y eso es tenerme,<br />y créeme, vos me tenés desde el hola.</big><br /><br /><br /><i>Psykhé</i><br /><big><br /></big><i><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_5"></span></i>Psykhéhttp://www.blogger.com/profile/11894198400531692038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1292314000589075900.post-87584479040358540342010-01-04T05:12:00.000-08:002010-01-04T05:45:45.476-08:00Sonrisa y silencio. Una puerta que se golpea, decienden.<br />Dos manos que se temen, se buscan de a poco, hasta encontrarse.<br />Un camino sinuoso que los lleva al mismo lugar..<br />Dos pasos juntos y el sonido de sus voces que conectan. Una boca que tienta a otra debajo de la luz<br />tenue en el medio del parque. Dos pasos juntos y un poco de pared desgastada dando lugar a las palabras.<br />Palabras que corrompen, que deben ser dichas. Palabras que desatan océanos en el centro del pecho.<br />Una frase compuesta por dos verbos y un adjetivo que desata un rayo en el medio del verde pasto,<br />y una boca que afirma, por más que sus labios deban callar todo lo que siente. Un encuentro de dos<br />almas sofocadas, heridas por el tiempo, desganadas de buscar lo que en sus sueños aparece.. lo que sólo hace que el encuentro sea mas preciso, más perfecto, que cada letra dicha sea una caricia al corazón,<br />sincero, lastimado, dulce y atrapado.<br />Dos brazos que amarran y protejen. El sonido del mar cerca, el roce de la suave piel, el olor a<br />cesped humedo y el aire suave entrando de a poco por mi nariz, inflando mi pecho y desgastando<br />hasta el último sorbo de aire en tus brazos.Psykhéhttp://www.blogger.com/profile/11894198400531692038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1292314000589075900.post-4203108788887533492009-12-16T08:31:00.000-08:002009-12-16T10:11:54.773-08:00Caer.<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZYdh5ye1Wsot7c0LkwLwAwe8lHlGBjiJJXq92qDKqnE0OaX8zcSipJzPJVdtclN5fep0-robVrO0K1aaI0XFmfjaeGDEEJLytTS_476GpBCstOlVw85rkDv6hR_Lxs6B7CCLZEkn8S8M/s1600-h/nudo.JPG"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 320px; height: 214px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZYdh5ye1Wsot7c0LkwLwAwe8lHlGBjiJJXq92qDKqnE0OaX8zcSipJzPJVdtclN5fep0-robVrO0K1aaI0XFmfjaeGDEEJLytTS_476GpBCstOlVw85rkDv6hR_Lxs6B7CCLZEkn8S8M/s320/nudo.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5415898393802081810" border="0" /></a><br /><b>-Nudo flojo. Ideas que corrompen. Momentos insaciables. Desesperación, bronca, ira, sobretodo ira. Si tan sólo se hubiese ajustado, remediado, acordado, sobretodo acordado.<br />Nudo roto. Hilos que se desprenden unos de otros, como si el fuego los estuviera consumiendo de a poco, hasta que el último fino enganche se rompe, y cae lentamente, despedazándose en el aire, cicatrizando sus puntas hasta volver a ser uno, hasta volver a ser cuerda. Todavía no llega al suelo, sigue suspendido en el <u>aire</u>, como si el tiempo se hubiera detenido en el momento que el último trozo de hilo (que le había permitido esa extención de sí mismo por tanto tiempo) se deshizo.<br />La gravedad no deja que se resista. <u>Ya está cayendo, ya se soltó.</u> Pelea con el aire contra algo sin remedio. Lucha para no dejarse caer, y aunque ya no pueda volver a ser nudo, se conforma con mantenerse en el aire. En el aire ¿Para qué? ¿Para cicatrizar? ¿Para Buscar la fuerza que logre corromper a la gravedad? ¿Para intentar no-caer? ¿Para resistir? - No. Para volver a sí mismo. Para caer fuerte, pero <u>completo.</u> Para volver a ser cuerda. Y por dios, BASTA de nudos.<br /></b>Psykhéhttp://www.blogger.com/profile/11894198400531692038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1292314000589075900.post-74063759419897555552009-09-22T07:39:00.000-07:002009-09-22T07:56:11.530-07:00R.P.A<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHQo5RHED64slhcqt0M8aXeNzrPw_s9JFy9M4F1v-9QToogzaD06dN9bdd09aSYq9urJRonucZm6noF9_qWCHg7nlG7r8EZt-8yk52krsGVvoT7PcAuUfP5C0xQzND4_fICuAAhxeb_3E/s1600-h/8.JPG"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHQo5RHED64slhcqt0M8aXeNzrPw_s9JFy9M4F1v-9QToogzaD06dN9bdd09aSYq9urJRonucZm6noF9_qWCHg7nlG7r8EZt-8yk52krsGVvoT7PcAuUfP5C0xQzND4_fICuAAhxeb_3E/s320/8.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5384305685787914386" border="0" /></a><br />¿Un sentimiento? ¿Una sensación?<br />Sólo pocas veces deseas algo con tantas ansias,<br />que los silencios se vuelven atroces y las palabras feroces<br />y las miradas extrañas.<br />El anhelo es terrible cuando se produce en el centro del alma.<br />Las ilusiones son buenas e inevitables compañeras... inevitables<br />porque más allá de nosotros existen. Son buenas, pero hasta<br />que punto, si yo me ilusiono y te siento y te miro y te admiro y tal vez.../<br />No importa, las ilusiones son buenas e inevitables. Son inevitables<br />y por eso debo pensar que son buenas, para tener una BUENA convicción digo.<br />Siempre existe el riesgo y la desilusión.<br />Creo que alguna vez, en algún pasillo de un concierto la sentí y<br />la miré y me miré y te deshace. Resulta ser como una trituradora<br />De papel que desarma tus ilusiones, se traga tus sueños y los escupe con rabia.<br />Sentís bronca, deseo, bronca de nuevo y después de la ira, tristeza.<br />Tristeza como si el cielo <span style="font-weight: bold;">se hubiera apagado</span>, o la planta marchitado, un<br />gran desinterés total que te mira y se ríe. Y de pronto, <span style="font-style: italic;">vos te reís</span>... no sé<br />si por vergüenza, por astucia, por ingenuidad... te reís y lloras por tal decepción.<br />Yo tengo un anhelo, fuerte, sincero, tengo ilusiones, buenas o malas, pero MIS ilusiones,<br />y lo propio<span style="font-weight: bold;">, LO MIO</span>, las hace ser especiales, y me arriesgo, a TODO, a la decepción, a<br />la duda, al asombro, al vació. Me arriesgo porque confió en mi convicción.<br /><br />Y si me equivoco, bienvenido sea, un escalón más para mí...<br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br />(Pero queda claro que desarma y sangra) <span style="font-style: italic;">Gracias Serú </span>(:Psykhéhttp://www.blogger.com/profile/11894198400531692038noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1292314000589075900.post-58279429942434205052009-07-21T07:46:00.000-07:002009-07-21T08:04:46.479-07:00Diluvio.<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibHk2cbypB1yxsIxLsa6fge4xFT_OPGMoeTrvBY8H5pCFik_3SWOqAeJBxUSodemx9_PHy-F4XtclcB_FefbOybYCsq4lH9uDTfCQ7A_CwdSnCAwZ0CMoYEbxz0bvcIrprVJzPFCVzO_8/s1600-h/lluvia.JPG"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 213px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibHk2cbypB1yxsIxLsa6fge4xFT_OPGMoeTrvBY8H5pCFik_3SWOqAeJBxUSodemx9_PHy-F4XtclcB_FefbOybYCsq4lH9uDTfCQ7A_CwdSnCAwZ0CMoYEbxz0bvcIrprVJzPFCVzO_8/s320/lluvia.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5360929313691671778" border="0" /></a><br />Si las gotas son frescas y sanas no debés <span style="font-size:180%;">temer</span>.<br />Si te rozan las manos y se escurren entre los dedos, no las perdés, <span style="font-size:180%;">las absorbés</span>.<br />Si el agua te toca y se siente sensible, purificadora y calma.<br />Si la lluvia te moja y te derrite o te sana o te desprende.<br />Si en mi vida todos son condicionales y no conjunciones.<br /><br /><br />Diluvio, y dejame decirte <span style="font-weight: bold;">Antonio</span> que a mí la lluvia si me inspira.Psykhéhttp://www.blogger.com/profile/11894198400531692038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1292314000589075900.post-8228424583912483812009-07-21T07:42:00.000-07:002009-07-21T07:45:39.489-07:00Incertidumbre.<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhy_AXrWPtHGZe08j1dBANv7FWJc5jZJAHslJrP1pn0VKM1xlvzzT3uqJ6WD4j5x6EooAQ7zLnbV-x0dnCx4uieAXF7EFibpABgeyXz_sRpHfNnYNppdYVVSy-J0uH-l5PjyRMWd7393ug/s1600-h/Tatuu.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhy_AXrWPtHGZe08j1dBANv7FWJc5jZJAHslJrP1pn0VKM1xlvzzT3uqJ6WD4j5x6EooAQ7zLnbV-x0dnCx4uieAXF7EFibpABgeyXz_sRpHfNnYNppdYVVSy-J0uH-l5PjyRMWd7393ug/s320/Tatuu.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5360924563615263922" border="0" /></a><br />¿Y si no tendría que cargar con esto sobre mis hombros?<br />¿Y si el resplandor no me alumbra en la oscuridad?<br />¿Y si el teléfono no suena cuando mi boca empapada susurra tu nombre?<br />¿Y si la medicina no cura, lo que sufre mi alma (que sufre y late y respira y sufre)?<br />¿Y si no sufro de día, pero la noche me esconde y me hunde?<br />¿ Y si no es que no sufro, y si es que lo escondo profundo en el centro de mi?<br />¿Y si el cielo me mira y veo tu cara?<br />¿Y si la música suena y me calma el espiritu, el cuerpo, la sustancia me calma?<br />¿Y si la calma es momentanea y no se hace latente?<br />¿Y si los besos te queman, te arden, te llevan ?<br />No me preguntes ¿Por qué? Pero <span style="color: rgb(102, 102, 102);">TODO me arde</span> (todo me abraza, pero todo me duele).<br />¿Y si paro?<br />¿Y si espero?<br />¿Y si no quiero parar ni esperar, espero?<br />¿Y si sonrío y si lloro? Si sonrío y si lloro, es que<span style="font-weight: bold;"> SIENTO</span>, no importa qué pero siento, adentro<br />profundo (en el alma siento)<br />¿Y si doy vueltas y miro?<br />¿Y si me voy?<br />¿Y si no te encuentro?<br />¿Y si no te entiendo?<br />¿Y si no decido?<br />¿Y entonces te pierdo?<br />¿Y si estás entre colores, volando en lo alto y te veo, y te grito, y no me escuchás?<br />¿Y si salto, y me paro en puntas de pie y no te alcanzo y te grito y te rozo?<br />¿Y si te toco? ¿Llego?<br />¿Y si te rozo y te escapás, y te escondés?<br /><br />La incertidumbre se vuelve constante, entre palabras, entre comas, entre notas, entre silencios.<br />Pero cuando te encuentro me calma, me alivia. Pero te escondés, y no te encuentro y no estás.<br />La insertidumbre te agobia y te hace creer cosas que no están, cosas indefinidas.<br />La insertidumbre te agobia y te abre, te abre para que puedas encontrarlo, y encontrarte.<br />La polaridad de la insertidumbre me deja y no me deja encontrar mi símbolo de paz. Pero<br />lo <span style="font-weight: bold;">(te)</span> sigo buscando. Por ahora entre acordes, melodías, palabras, hojas, silencios. Por ahora<br />sos lo que tengo y sos mucho.<br /><br />Pero me voy a desgarrar buscandote MAS. Y cuando te vea volar entre colores, no te voy a rozar<br />te voy a agarrar y te voy a sentir y te voy a tener, porque voy a luchar por tenerte.<br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">Escencia.</span> (BuscandounsímbolodePAZ)Psykhéhttp://www.blogger.com/profile/11894198400531692038noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1292314000589075900.post-47222116144086862882009-06-03T11:32:00.000-07:002009-06-03T11:35:52.468-07:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHvPP8xMzv_y0en2fPkgDuNLKP9yhAr_8hoKkdaQbViPhVlvHgiLisPzRikjm7WjdlmFlh_c5a372sAYxQnuUTHRS9Yz7tOTa03SAwmxo72sLFWakQKsicTq_juyKmG5RDKk0EUAuhsa4/s1600-h/PIANIN.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 320px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHvPP8xMzv_y0en2fPkgDuNLKP9yhAr_8hoKkdaQbViPhVlvHgiLisPzRikjm7WjdlmFlh_c5a372sAYxQnuUTHRS9Yz7tOTa03SAwmxo72sLFWakQKsicTq_juyKmG5RDKk0EUAuhsa4/s320/PIANIN.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5343171708974420226" border="0" /></a><br /><span style="font-style: italic;">Este texto está inspirado en una persona que me abre la mente todos los días un poco más. </span> <span style="font-style: italic;"> Si bien tengo claro que nunca un papel con estas letras va a llegar a sus manos ( nunca decir nunca, cambiemos el nunca por un "es poco probable") tengo el consuelo de saber que alguien va a saber</span> <span style="font-style: italic;"> lo que se siente escucharlo o por lo menos crear una espectativa sobre alguien que no lo haya hecho en profundidad. Sin más preambulo, les dejo mi prosa y más adelante publicaré las demás que ya conocen, debido a que el blog fue cerrado quien sabe por que causa. </span> <br /><b>Para un grande:</b><br /><br /><br /><u>Así se siente</u><br /><br />Y es que no me encuentro, es que no<b> lo</b> encuentro, es que a vos si te encuentro vaivén. Y de pronto te veo y me escondo, te contemplo. Te escucho y me escondo, me escondo porque entiendo, porque siento y es que siento tanto vaivén. Es que siento que caigo, decepción, bronca, heridas, que nadie siente. Pero vos sos distinto vaivén, sos consuelo, sos espejo, sos esperanza, sos misterio. Vaivén es una nube, un silencio, una mirada, un reflejo, una tecla y un misterio tan simple, que resuta complejo predicar. <b>Es tu voz frente al piano y la mia frente al espejo y tus manos como pinceles y las mias golpeando lejos, a donde ya nadie vá y ya nadie toca, y nadie mira o nadie vé, o sera que ya nadie siente tal vez.</b> Pero tu voz me despierta,<u>me rescata del naufragio</u>, me abraza, me amarra y me presiona el corazón. Me atrapa, me toma por los tobillos, me lleva.. Se rie y me lleva y me encierra y me abre. Escarba profundo y me quema y me arde y se siente (en el fondo del alma se siente). Es como una explosión, un vaivén de ideas. Un silencio profundo, en el centro de las palabras, que gritan tu nombre. La melodía que se instala y me produce telepatía con vos. El piano, mi cabeza, tus manos y el sentido. Es completo e incompleto que revuelve y envuelve y te lleva y te ata y te come y se esparse y se hunde en el alma, en el centro de mi alma, que ya no hay remedio vaivén. Y me toma por (de) la cabeza y me arrastra y sonríe y conecta. Y me late y te sueña y te admira. Mira y se rie, de la simplicidad, de la sensación, de la telepatía. De tu voz: Cálida, espesa, sincera, harta, armoniosa, sensible, y escupe la verdad, cargada de pasión. ¿Es que tan torpe soy? Es que no solo es eso. <b> Y es que soy tan inútil con las palabras, es que me juegan doble partida.Y que el papel me entiende, como no me entiende mi boca y que el lápiz me escribe como se escribe mi alma. </b> Y es que es mi alma que escribe, que vos sos vaivén y que sos eso y tanto más. Y que el misterio, la voz, el piano, los tobillos, tus manos, la explosión, el espejo, la melodía, el silencio, el pentagrama y el amor,<u> el amor es lo que sos vaiven.</u>Psykhéhttp://www.blogger.com/profile/11894198400531692038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1292314000589075900.post-84236986570281069522007-12-27T12:12:00.000-08:002009-03-06T05:57:04.256-08:00Frágil<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtNBiHJhxzs4KfCRFXWFzMIoF5Pp9zN8ImGi5tcgqNJHDsswOdfuzT-eVjj7detgKnGai8QcyIS4wpWgDmrVqj9S63tDFw3JUcVGupLOdOGM4zgESzZJGPgUVSAMCRKD6VsO7hs546nz8/s1600-h/deposite.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5148748473894393922" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtNBiHJhxzs4KfCRFXWFzMIoF5Pp9zN8ImGi5tcgqNJHDsswOdfuzT-eVjj7detgKnGai8QcyIS4wpWgDmrVqj9S63tDFw3JUcVGupLOdOGM4zgESzZJGPgUVSAMCRKD6VsO7hs546nz8/s320/deposite.jpg" border="0" /></a><br /><div>-shh Silencio.La adversidad no emite sonido, lo sabés-</div><div>-¿Por qué?-</div><div>-¿Por qué no?-</div><div>-La ignorancia es inocente y los hace sentir culpables, te miro y no los mires, que no te escondas, que no los mires. Cuando te arda la aorta, y lo sientas rondar en tu cabeza, cuando se derrita tu alma, cuando no entiendas, cuando no entiendan, cuando no entienda (que yo no entienda, te digo!) es que no sientas-</div><div>-es que no puedo-</div><div>-es que no importa, tenés que hacerlo-</div><div>-es que lo sé-</div><div>-es que comprendo, pero es inadmisible, es una lucha constante, sin poder, porque existe poder en la guerra, existe poder porque existen monedas, pero tu alma no se compra vaiven. En el amor no hay poder, ni entendimiento, no entiendas vaivén, por Dios no entiendas!</div><div></div><div>^^</div>Psykhéhttp://www.blogger.com/profile/11894198400531692038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1292314000589075900.post-221025266921980122007-12-13T07:35:00.000-08:002008-12-10T22:21:17.445-08:00¿?<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjugfw2ONM42yKj0hcmc-QlFV5tXNOr6TKT-xFwaqjS8jjmJrRk6yJNG2geQR3OK25Y-6WEXsayAxVHXjd6R4K6RgsUmM4yTnrPQ8tMpCvMrvabPzJe6ElSDJBi5Ir1L1Ge5E7Zx4cKP_s/s1600-h/RADIOHEAE.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5143485337609926050" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjugfw2ONM42yKj0hcmc-QlFV5tXNOr6TKT-xFwaqjS8jjmJrRk6yJNG2geQR3OK25Y-6WEXsayAxVHXjd6R4K6RgsUmM4yTnrPQ8tMpCvMrvabPzJe6ElSDJBi5Ir1L1Ge5E7Zx4cKP_s/s320/RADIOHEAE.jpg" border="0" /></a><br /><div></div><br /><div><span style="font-size:130%;">Si pensas que es un pedido de auxilio</span></div><br /><div><span style="font-size:130%;">y si, lo es.</span></div><br /><div><span style="font-size:130%;">La musica me esta llevando lejos, </span></div><br /><div><span style="font-size:130%;">y es que es mi unica manera de ver.</span></div><br /><div><span style="font-size:130%;">Y lejos no me alcanza nadie.</span></div><br /><div><span style="font-size:130%;">Alcancenme ahora.</span></div><br /><div><span style="font-size:130%;">Ahora.</span></div><br /><div><span style="font-size:130%;">Rescatenme ahora</span></div><br /><div><span style="font-size:130%;">que estoy volando alto y nadie me toca.</span></div><br /><div><span style="font-size:130%;">Que necesito que todo esto este mas que en canciones.</span></div><br /><div><span style="font-size:130%;">me siento mal...</span></div><br /><div><span style="font-size:130%;">me exedo.</span></div><br /><div></div><br /><div></div><br /><div></div><br /><div><span style="font-size:85%;">Realmente siento que necesito una mano, pero no cualquiera.</span></div><div><span style="font-size:85%;"></span> </div><div><span style="font-size:85%;"></span> </div><div><span style="font-size:85%;"><strong>(Gracias a lahuida.blogspot por la fotografia)</strong></span></div>Psykhéhttp://www.blogger.com/profile/11894198400531692038noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1292314000589075900.post-5883457294705372502007-11-19T10:03:00.000-08:002008-12-10T22:21:17.584-08:00Si que sé.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNA7pElquK_0KfdLfDkrZCPLb8Le4I_Jjuh-k8eTTdks0n267h_SV-s-lzVrhn_aLYMzVpDCaIifjJPBX0dGyUMNTHKLCtq-_j896xniv_Bc3mM7EVp8-kisc2CKdXn9YoUU_PUOesTWQ/s1600-h/asi.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5134619966870075922" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNA7pElquK_0KfdLfDkrZCPLb8Le4I_Jjuh-k8eTTdks0n267h_SV-s-lzVrhn_aLYMzVpDCaIifjJPBX0dGyUMNTHKLCtq-_j896xniv_Bc3mM7EVp8-kisc2CKdXn9YoUU_PUOesTWQ/s320/asi.jpg" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUbw2L001zWXHW1x_PBSNV8QHn4Gf4rgO7xgAtSJCfIWxZblwIxdl7b4O1IxiFxlpWHLJPCFDgFprF09Sqatyzp6tRr3cMgPioy2L2eqc9fydd3UmpONLMxWskQlYLPsgr7uN8Mu51sWE/s1600-h/lahuida.jpg"></a><div><br /><br /></div><div><span style="font-family:verdana;color:#999999;">Que camine en <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_0">círculos</span> o <span style="font-size:180%;">no</span>, </span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">que observe al cielo llorar, </span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">que en el pasto no crezcan brotes</span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">(que no me alimenten, o que si)</span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">que dos monedas no alcancen</span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">para regalarte la luna, y que no se compre,</span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">y que no me <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_1">alcance</span>, </span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">y que no me alcancen </span><br /><span style="font-family:verdana;font-size:130%;color:#999999;">(y que no me importe).</span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">La <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_2">diyuntiva</span> se hace <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_3">imperceptible</span>,</span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">pero <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_4">creeme</span>, si existe.</span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">Que no me importa correr, </span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">si <span style="font-size:180%;">te</span> sigo.</span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">Que no me importa llorar, </span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">si <span style="font-size:180%;">te</span> lloro.</span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">Que no <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_5">entendés</span> o no entiendo, no importa.</span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">Que claro está que sentir, sí que es esto.</span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">Que claro está, como el agua <span style="font-size:78%;color:#000000;">¿lo vés?</span> </span><br /><span style="font-family:verdana;"><span style="color:#999999;">que sí, <span style="font-size:180%;">Lo siento.</span></span></span> </div><div><br /></div><div></div><div><br /></div><div>#</div><span style="font-family:verdana;color:#999999;"></span><br />(Gracias a lahuida.blogspot por la fotografia)Psykhéhttp://www.blogger.com/profile/11894198400531692038noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1292314000589075900.post-65394316273604451712007-10-30T13:19:00.000-07:002007-10-30T15:01:11.561-07:00EL tema<br />entre miles...<br /><br />- <a href="http://youtube.com/watch?v=IYq7RrX3770">http://youtube.com/watch?v=IYq7RrX3770</a> -<br /><br />" Y aunque pierda lo que tenga,<br />se va a <span style="font-size:180%;">morder</span> para aguantar "Psykhéhttp://www.blogger.com/profile/11894198400531692038noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1292314000589075900.post-36378449056174999392007-10-30T09:39:00.000-07:002007-10-30T15:03:22.955-07:00F R E A KHuir es inebitable,<br />mis rodillas tiemblan del temor.<br />Nada es seguro conmigo,<br />no se dónde voy.<br />Buscando en lo más profundo<br />entendí que odio estructurarme.<br />SOY NOMADE.<br />No puedo evitar ser lo que soy.´<br />Quién soy?Psykhéhttp://www.blogger.com/profile/11894198400531692038noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1292314000589075900.post-45508522464692421072007-10-22T06:19:00.000-07:002008-12-10T22:21:17.717-08:00NADA.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjs1Hqs4MCtVfWylTKRYzRYQ4v6xEUAdmhBNyysqM-dhNM6PoRj_UJMrQDxwmCLGo_iHtWaGs53hPtRMRdhJdjoGpsFYY9h_eUAP0-ZOcaoKOWh4MTo4k2AmZpddXhJxqU4A8Hon6c83BY/s1600-h/NADA.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5124154801715804706" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjs1Hqs4MCtVfWylTKRYzRYQ4v6xEUAdmhBNyysqM-dhNM6PoRj_UJMrQDxwmCLGo_iHtWaGs53hPtRMRdhJdjoGpsFYY9h_eUAP0-ZOcaoKOWh4MTo4k2AmZpddXhJxqU4A8Hon6c83BY/s320/NADA.jpg" border="0" /></a><br /><div><span style="font-family:verdana;color:#999999;">¿Qué pasa?</span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">Nada.</span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">O tal vez <span style="font-size:130%;">mucho.</span></span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">Que la idea de felicidad </span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">que no existe me acongoje,</span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">o te <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_0">preciba</span> pero tenga miedo de <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_1">serlo</span>,.</span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">Que seguro tu sabes, que huir </span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">es de cobarde.</span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">Pero es temor a ser feliz</span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">porque <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_2">después</span> de la luz siempre</span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">aparece la noche y me da miedo pasarla en vela.</span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">Que si el <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_3">teléfono</span> suena, </span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">y la <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_4">habitación</span> esta <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_5">vacía</span>, </span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">yo no te veo,</span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">o no lo escucho o no te escucho</span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">o me muero de ganas de cantarte algo que<span style="font-size:180%;"> te alivie el alma.</span></span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">Y es que soy tan <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_6">inútil</span> con las palabras, </span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">es que me juegan doble partida.</span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">Y que el papel me entiende, </span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">como <em>no me entiende mi boca</em></span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">y que el <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_7">lápiz</span> me escribe</span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">como se escribe mi alma.</span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">Y es que la <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_8">única</span> manera de pintar lo que siento</span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">es mirar, mirarme, mirarte </span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">y que mis brazos no te suelten </span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">mientras simulas nada.</span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">Que es <span style="font-size:180%;">nada...</span></span><br /><span style="font-family:verdana;color:#999999;">pero <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_9">detrás</span> de tus ojos es <span style="font-size:180%;">todo.</span></span></div><div><span style="font-family:Verdana;font-size:180%;color:#999999;"></span> </div><div>(Gracias a lahuida.blogspot por la fotografia)</div>Psykhéhttp://www.blogger.com/profile/11894198400531692038noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1292314000589075900.post-70280654183603961412007-10-11T08:03:00.000-07:002007-10-11T08:06:09.854-07:00Refulgencia.<span style="font-family:trebuchet ms;color:#999999;">Hoy es el día para clarificar, me olvide la máscara en la mesita de luz. Si, actué al principio porque vivo una vida de personajes inconlusos, vivo una obra de teatro. Porque tengo un personaje para vos, y un personaje para aquel, pero hoy decidí escupir la rabia.Porque los ojos no son el espejo del alma, porque los ojos son el espejo de quien los mira...Porque los ojos reflejan a el otro, y en mis ojos, yo soy lo que vos quieras ver.Elegí demostrarte lo que me pareció admisible, contradiciendome a mi idea de ilimitación diaria.Pero hoy uso otro tiempo verbal, y exclamo que era un personaje que murió, murió y me predispuse en plan transparencia.Me olvide la mascara en la mesita de luz, y el teatro abajo de la cama, donde ya no pienso explorar nunca, donde algún día, voy a desinfectar, donde algún día voy a purificar, y voy a arrojar todo al precipicio.Espero, entre paréntesis, no confundirlo nuevamente con mi alma, y caer al vacío. No pienso explorarpienso eliminar, porque ya no necesito nada de eso. Porque me olvide la mascara en la mesita de luz, y es curioso, me olvide la mascara en la mesita de luz, me olvide la mascara, <strong><span style="font-size:130%;">me olvide la mascara en la luz</span></strong>, o en la mesita de luz, pero al fin y al cabo clarifique todo.</span>Psykhéhttp://www.blogger.com/profile/11894198400531692038noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1292314000589075900.post-56675001896958789562007-10-06T18:05:00.000-07:002008-12-10T22:21:17.851-08:00Rodolfo "FITO" Paez.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjxstNK3oXKQY_jDJKlPeSeaiq6c0VuBGGQKKKI91Prk6DgmYlR_cil1DtgzyqiTy4QaAal4tirQ4XSsyMpczABa3akB9AJdZw4iNgfiORBh4ICPdSnjejleLLD-33LMXmFemspmnyJxk/s1600-h/fito.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5118400290771808322" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjxstNK3oXKQY_jDJKlPeSeaiq6c0VuBGGQKKKI91Prk6DgmYlR_cil1DtgzyqiTy4QaAal4tirQ4XSsyMpczABa3akB9AJdZw4iNgfiORBh4ICPdSnjejleLLD-33LMXmFemspmnyJxk/s320/fito.jpg" border="0" /></a><br /><div><span style="font-family:times new roman;font-size:85%;color:#333399;"></span></div><div><span style="font-family:trebuchet ms;color:#333399;">Uh, los dias en cualquier lugar</span></div><div><span style="font-family:Trebuchet MS;color:#333399;"></span> </div><div><span style="font-family:trebuchet ms;color:#333399;">perdido en un inmensa ciudad</span></div><div><span style="font-family:Trebuchet MS;color:#333399;"></span> </div><div><span style="font-family:trebuchet ms;color:#333399;">en una rueda mágica, </span></div><div><span style="font-family:Trebuchet MS;color:#333399;"></span> </div><div><span style="font-family:trebuchet ms;color:#333399;">y el, el ángel de la soledad,</span></div><div><span style="font-family:Trebuchet MS;color:#333399;"></span> </div><div><span style="font-family:trebuchet ms;color:#333399;"> protege, lava y cura este mal</span></div><div> </div><div><span style="font-family:trebuchet ms;color:#333399;">el no me abandonara.</span><br /></div><div><span style="font-family:times new roman;color:#333399;"><strong></strong></span></div><br /><div><span style="font-size:130%;color:#000066;">DOMINGO 7 DE OCTUBRE DEL 2007 20.00 HS </span></div><br /><div><span style="font-size:130%;color:#000066;">TEATRO OPERA</span></div><br /><div><span style="font-size:130%;color:#000066;">PL.VIP 8.</span></div><br /><div><span style="font-size:130%;color:#000066;">ME GUSTA ESTAR AL LADO DEL CAMINO.</span></div>Psykhéhttp://www.blogger.com/profile/11894198400531692038noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1292314000589075900.post-50062883735410088402007-10-02T07:28:00.000-07:002007-10-02T07:31:33.588-07:00Desagote<span style="font-family:courier new;color:#999999;">Y de pronto la rabia se te escapa por los ojos. Crees ver espuma, pura espuma... es la rabia.¿De qué? <strong>De qué no.</strong> De ser, y si eso no es profundo, <span style="font-size:130%;color:#ff0000;">al diablo con todo entonces.</span> Inspección de direcciones.. El contexto... y vaivén. Y mirar y te rodea. Y arriba <span style="font-size:180%;color:#666666;">el cielo que detrás de su aspecto pacifico te observa gigante.</span> ¿Y más allá? Y a tu derecha una estantería y libros, que te devoraste, que te devoraron, que te atraparon y que no te sueltan, que no sueltan tu mente, que se han aferrado a tus ideas, que persuaden. Y a la izquierda una vela, como único resplandor, que te alumbra, y te quema y vaivén, será cuestión de decidir, ¿acaso me gusta que me arda el calor del fuego?, O más bien, prefiero dormir a oscuras y no me ves, y no me quema y no me arde, <strong>o si me arde muy en el alma.</strong> ¿Y abajo? ¿Abajo que? Suelo, piso, tierra, y esa maldita sensación de infierno devastador que te toma de los tobillos y te abraza y te arrastra y te traga como lava ardiente y vaivén.Vaivén a la derecha, a la izquierda, arriba y abajo, vaivén, vaivén.Y adonde estará la salida, y vaivén y miro y vaivén y siento, y acaso ¿siento? Siento y duele y me mira y me sigue y me persigue, y miro, y vaivén. Y me escupe, y me devasta y me arrastra y el vaivén. Y lo atrapo por las piernas, y lo tomo de los brazos y lo azoto y vaivén... y lo estrujo y vaivén, y lo arrojo, lo piso... lo muelo, y vaivén sigue ahí.Y el libro y la vela, y sudo, calor, calor frío, transpiro seco. Y la rabia.. La escupo y me enferma y la escupo. Y no me toques, escupo, y no me mires... escupo. Y ya no siento, escupo. Porque desintoxico, porque quiero desintoxicarme de eso, del cielo, del libro, del fuego, del infierno. Porque desintoxico, porque me <span style="color:#ff0000;"><strong>autointoxico</strong></span>, porque vaivén.Y que no entiendas no importa, y que no entienda, no importa, que yo no entienda vaivén.Porque nunca aprendí a desintoxicar, porque no soy radical, porque no tengo remedio.Porque no puedo<strong> arrancarme el alma con las manos</strong> y dártela vaivén.No desintoxico, pero<strong> <span style="color:#333333;">desagoto</span>.</strong> </span>Psykhéhttp://www.blogger.com/profile/11894198400531692038noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1292314000589075900.post-14814823666750357162007-10-02T07:21:00.000-07:002007-10-02T07:27:27.422-07:00La Huida<span style="font-family:arial;"><span style="color:#999999;">Me escapo por el túnel del sol, creo que poco a poco voy saliendo del <strong><span style="color:#339999;">embudo</span></strong>.Me voy al norte, donde el paisaje se contempla solo.Me voy , y que el conflicto que mas me acongoje sea la duda de saber, o no saber bien, donde estoy.. Pero en el norte.Y probablemente en el embudo haya baches, pero se expande, y eso me <span style="font-size:180%;"><strong>alivia</strong>.</span>Voy a mirar al sol, y que me queme los ojos...Me voy al norte y espero, me voy al norte, y me espero..Quiero tener las mejillas sonrrojadas de correr hacia Mi salida de emergencia... </span><span style="color:#3366ff;"><strong>el norte.</strong></span></span>Psykhéhttp://www.blogger.com/profile/11894198400531692038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1292314000589075900.post-24236870619691192582007-10-02T06:58:00.000-07:002007-10-02T07:02:28.708-07:00Oscuridad y Refulgencia<p><span style="font-family:times new roman;color:#666666;">Temo oprimir su radiante <strong>luz</strong>.</span></p><p><span style="font-family:times new roman;color:#666666;">El sol, se esconde en un opaco umbral..</span></p><p><span style="font-family:times new roman;"><span style="color:#666666;"><span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_0">Ansío</span>, pretendo, deseo.</span></span></p><p><span style="font-family:times new roman;color:#666666;">Oscuridad. Tinieblas.</span></p><p><span style="font-family:times new roman;"><span style="color:#666666;"><span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_1">Lúgubre</span> y triste alma</span></span></p><p><span style="font-family:times new roman;color:#666666;">Que disimula su tristeza, </span></p><p><span style="font-family:times new roman;"><span style="color:#666666;"><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_2">encubre a</span> una plaga de sombras que la agobian</span></span></p><p><span style="font-family:times new roman;color:#666666;">.Gris, <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_3">Sombrío</span>.</span></p><p><span style="font-family:times new roman;color:#666666;">Veo tras un recoveco de palabras, </span></p><p><span style="font-family:times new roman;color:#666666;">Un <em>resplandor.</em></span></p><p><span style="font-family:times new roman;color:#666666;">Como una piedra preciosa, </span></p><p><span style="font-family:times new roman;color:#666666;">Tu ser brilla en mi lobreguez.</span></p><p><span style="font-family:times new roman;color:#666666;">Por momentos la claridad se oculta, </span></p><p><span style="font-family:times new roman;color:#666666;">Y no puedo hallarte.</span></p><p><span style="font-family:times new roman;color:#666666;">Confusión, incertidumbre.</span></p><p><span style="font-family:times new roman;color:#666666;">No quiero perder tu fulgor, Alumbra mi camino.</span></p><p><span style="font-family:times new roman;color:#666666;"><span style="color:#ff0000;">Incongruente dependencia emocional...</span>Te extraño..</span></p>Psykhéhttp://www.blogger.com/profile/11894198400531692038noreply@blogger.com0